BEN ŞİMDİDEN BİR HİÇİM…
“Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken sen bir HİÇ ol. Menzilin yokluk olsun. İnsanın çömlekten farkı olmamalı. Nasıl çömleği tutan dışındaki biçim değil içindeki boşluk ise, insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir.” Hz. Mevlana.
Makam, zenginlik ve şöhret geçicidir. Önemli olan bunlara sahipken değerini ve herşeyin fani olduğunu bilmektir.
Bir gün yeni gelen Kaymakam yolda giderken, kendisini hiç umursamayan Nasrettin Hocayla karşılaşmış ve öfkeyle Hocaya sormuş:
-Sen Kimsin?
“Hiç” demiş Hoca, “Hiç kimseyim.” Dudak büküp önemsemediğini görünce, bu defa Hoca sormuş:
– Sen kimsin?
“Kaymakam” demiş adam kabara kabara.
“Sonra ne olacaksın?” diye sormuş gene Nasrettin Hoca.
– Herhalde vali olurum.
– Daha sonra?
– Vezir
– Daha daha sonra ne olacaksın?
– Bir ihtimal sadrazam olabilirim.
– Peki, ondan sonra?”
Artık makam kalmadığı için adam boynunu büküp son makamını söylemiş: “Hiç.”
– Daha niye kabarıyorsun be adam! Ben şimdiden, senin yıllar sonra gelebileceğin makamdayım: “Ben şimdiden Hiçim!..Hiçlik makamındayım!”
Hz Mevlana ise hiçlik makamında olduğunu şöyle anlatmış. “Sen benim bu alemde ünümü duymadın mı hiç ? Ben bir hiçim, hiç!”